Последние комментарии
- Не так хорошо с
9 лет 23 недели назад - Кто даёт - не
9 лет 23 недели назад - Кто взобрался
9 лет 24 недели назад - Cпасибо за
9 лет 25 недель назад - Мой с каждым
9 лет 43 недели назад - Новые поводы
9 лет 43 недели назад - МАЛАЙЧЫНА!
9 лет 47 недель назад - Весна-ленивица
9 лет 49 недель назад - Опять
9 лет 49 недель назад - Весна уже
9 лет 50 недель назад
Поэзия. Лирика
Беларусі
чт., 26/02/2009 - 17:51 — Косенкова ИринаЦі ёсць яшчэ зямля ў свеце
З такім блакітным мірным небам,
Дзе так смяюцца і гуляюць дзеці,
Дзе так духмяна пахне хлебам?!
Дзе "Купалінка" надвячоркам
Пяшчотна льецца над калыскай,
Дзе, як мелодыя, гаворка,
Дзе смех дзявочы сыпле пырскай.
Дзе рукі стомленай матулі
Цябе да сэрца прыгалубяць,
Дзе лён сінее на кашулі,
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее
Дзе я жыву?
чт., 26/02/2009 - 17:43 — Косенкова ИринаУ прыгожай мясціне, дзе бруяцца крыніцы,
Дзе клякоча шчасліва ў гняздзе бусляня,
Дзе свой водар духмяны людзям дораць суніцы,
І губляецца недзе ўсіх рэк даўжыня,
Дзе ўсе добрыя людзі цябе стрэнуць сардэчна,
Не цураюцца працы і ў міры жывуць,
Дзе вайну пахавалі назаўседы, навечна
І на брацкія могілкі кветкі кладуць,
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее
Неману
чт., 26/02/2009 - 17:42 — Косенкова ИринаШэпчуцца з плесамі срэбныя хвалі,
Крылы буслоў абдымаюць зямлю.
Чапля з расінак зрабіла каралі,
Выгнула доўгую шыю сваю.
Хмарка гарэзліва дуб зачапляе
І ў аблокі схавацца ляціць.
Як дыяменты дажджынкі кідае.
Асілак магутны ўвесь зіхаціціь.
Сонца ўстала, люстэрка шукае.
Неман з павагаю дорыць сябе.
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее
Матулі
чт., 26/02/2009 - 17:39 — Косенкова ИринаМаей любай мамачцы Цімошка Яўгеніі Станіславаўне прысвячаю
У ногі матулі хачу пакланіцца
І сэрца ў далонях свае прынясці
Жанчыне, што гору не хоча скарыцца.
Такой больш у свеце нідзе не знайсці!
Хачу я абняць яе сціплыя плечы,
Маршчынкі разгладзіць, здароўя ей даць.
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее
Роднае
чт., 26/02/2009 - 17:38 — Косенкова ИринаРодная хата. У печы агенчык.
Весела дровы сухія трашчаць,
Льецца ў кубак малочны струменьчык –
Будзе бабуля мяне частаваць.
Аладкі духмяныя лягуць грудочкам,
Сподачак з медам чакае мяне.
Пад рушніком абразы ў куточку,
Сонечны зайчык дрыжыць на сцяне.
Дапытлівы позірк кідае світанак,
Грэе лагодна цабэрак з вады.
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее
Вальс
чт., 26/02/2009 - 17:37 — Косенкова ИринаСыплецца, кружыцца жоўтае лісце –
Восень балюе з халодным дажджом.
Успамінае, як былі калісьці
Прыгожай дзяўчынай і юнаком.
“Дождж, мой каханы, зусім не змяніўся,
Толькі маршчынкі пад вочы ляглі.
Часу няспыннаму ен не скарыўся,
Адзіны і лепшы за ўсіх на Зямлі.”
Дождж ўспамінае, як восень-дзяўчына
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии
- Читать далее