Последние комментарии
- Не так хорошо с
9 лет 23 недели назад - Кто даёт - не
9 лет 23 недели назад - Кто взобрался
9 лет 24 недели назад - Cпасибо за
9 лет 25 недель назад - Мой с каждым
9 лет 43 недели назад - Новые поводы
9 лет 43 недели назад - МАЛАЙЧЫНА!
9 лет 47 недель назад - Весна-ленивица
9 лет 49 недель назад - Опять
9 лет 49 недель назад - Весна уже
9 лет 50 недель назад
Вальс
чт., 26/02/2009 - 17:37 — Косенкова Ирина
Сыплецца, кружыцца жоўтае лісце –
Восень балюе з халодным дажджом.
Успамінае, як былі калісьці
Прыгожай дзяўчынай і юнаком.
“Дождж, мой каханы, зусім не змяніўся,
Толькі маршчынкі пад вочы ляглі.
Часу няспыннаму ен не скарыўся,
Адзіны і лепшы за ўсіх на Зямлі.”
Дождж ўспамінае, як восень-дзяўчына
Жоўтыя косы свае распляла,
Шалем пакрыла пагоркі, лагчыны,
Золатам сцежкі ўсе заліла.
Зараз рыжынкі каханай цалуе,
Быццам юнацтва вяртаецца зноў,
Позіркам лашчыць, пяшчотай мілуе,
Адзін аднаго разумеюць без слоў.
Як счараваныя ў думках лунаюць,
Неяк збянтэжана ў вочы глядзяць,
Мокрае лісце нагамі чапляюць
І не стамляюцца вальс танцаваць.
<11.10.2008>
- Произведения пользователя Косенкова Ирина
- Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы получить возможность отправлять комментарии